به خاطر داشته باشید، حتی یک نوع دانه یا تنوع نیز می تواند از نظر کیفیت و طعم متفاوت باشد.
غالباً شرایط رشد و روشهای فرآیند غیر قابل پیش بینی باعث ایجاد مشخصات طعم متفاوتی در فنجان حاصل می شود.
یک دانه قهوه که با موفقیت رشد کرده است، هنگامی که در یک مکان در مقایسه با مکان دیگر رشد می کند، یک سری ویژگی های کاملاً متمایز از خود نشان می دهد.
یکی از نمونه های برجسته این امر قهوه ای به نام Kona است. در حالی که دانه خود رقم عربیکا است، این دانهها فقط در کونا، منطقه ای از جزیره بزرگ در هاوایی کشت می شوند.
شرایط خاص محیطی Kona، ویژگی های منحصر به فرد دانه را می دهد که وقتی در جای دیگری رشد نمی کند، به نمایش گذاشته نمی شود.
همین امر برای دانه عربیکا در مقابل دانه ی روبوستا صادق خواهد بود. به دلیل شرایط رشد و ترور می تواند در طعم و کیفیت تفاوت زیادی داشته باشد.
دانه قهوه عربیکا
دانه ی عربیکا با وجود داشتن کافئین کمتری نسبت به روبوستا، از نظر طعم برتر است. عربیکا تمایل دارد که طعم نرم و شیرین تری داشته باشد و دارای رایحه های طعم دار شکلات و شکر باشد.
آنها همچنین اغلب حاوی نشانه هایی از میوه ها یا انواع توت ها هستند. از طرف دیگر، روبوستا طعمی قویتر، خشن تر و تلخ تر، با رنگ و بویی دانه ای یا لاستیکی دارد.
براساس سازمان بین المللی قهوه، بیش از 60 درصد تولید قهوه در جهان از طریق پرورش دهندگان عربیکا حاصل می شود.
این نوعی دانه بود که کل داستان قهوه را در اتیوپی آغاز کرد و هنوز هم در ارتفاعات بالاتر بهترین رشد را دارد.
گلهای بویایی شکوهمند، فقط بعد از چند سال ظاهر می شوند و میوه های بیضوی تولید می کنند، در داخل آنها دو دانه مسطح وجود دارد که به عنوان دانه های قهوه شناخته می شوند.
یک درختچه عربیکا تا 15 فوت (5 متر) رشد می کند اما معمولاً تا 6 فوت (2 متر) هرس می شود تا از نظر تجاری از نظر اقتصادی مناسب تر باشد.
Arabica دارای دو مجموعه کروموزوم است ، بنابراین قادر به خود گرده افشانی است. این بدان معناست که به عنوان یک گونه به طور کلی پایدار می ماند زیرا احتمال گرده افشانی متقاطع کمتر است.
انواع عربیکا
از بین دو نوع رایج دانه های قهوه عربیکا ، Typica اولین واریته ای بود که کشف شد. بنابراین به عنوان قهوه اصلی دنیای جدید در نظر گرفته می شود.
همچنین این یک نوع کم بازده است که به دلیل کیفیت عالی فنجان ارزش گذاری می شود.
از طرف دیگر، انواع بوربن عربیکا، اغلب به دلیل رایحه های پیچیده و متعادل خود دارای ارزش هستند و باعث تولید بسیاری از جهش ها و انواع مختلف با کیفیت بالا شده اند.
چند جهش طبیعی Arabica به نام های Caturra ، San Ramon و Pacas شناخته شده اند.
همچنین تعدادی از ارقام بوربن وجود دارد که متناسب با آب و هوا، محیط زیست و ارتفاعات منطقه تکثیر شده اند.
یکی از این موارد، گونه های کوهستانی آبی ارزشمند است که فقط در ارتفاعات شکوفا می شوند. نمونه های دیگر شامل موندو نوو و زرد بوربن است.
دانه قهوه روبوستا
رایج ترین نوع Coffea Canephora، روبوستا است. با وجود اینکه عطر و طعم آن کمتر تصفیه شده است، Robusta به طور گسترده ای در ترکیبات اسپرسو استفاده می شود.
زیرا شناخته شده است که کرمای بهتری نسبت به Arabica تولید می کند. سخت تر، مقاوم تر در برابر بیماری است و عملکرد بهتری دارد. همچنین بسته بندی کافئین بیشتری دارد!
برای آشنایی بیشتر درباره کرما قهوه اسپرسو کلیک کنید.
روبوستا ، کافئین و اسیدهای کلروژنیک
تصور می شود که مقدار کافئین تقویت شده Robusta، همراه با اسیدهای کلروژنیک آن (آنتی اکسیدان های طبیعی) نتیجه مکانیسم محافظت از خود گیاه در دفع آفات و بیماری ها است.
وقتی اسیدهای کلروژنیک در سطح پایین وجود داشته باشند، قسمت مهمی از مشخصات طعم قهوه در نظر گرفته می شوند.
با این حال، روبوستا حاوی مقادیر بالاتری از این اسیدها است و محصولات اکسیداسیون تولید شده توسط این مواد می توانند گاهاً طعم دهنده های ناخواسته را معرفی کنند و به طور بالقوه کیفیت فنجان را تحت تأثیر قرار دهند.
انواع مختلفی از دانه روبوستا وجود دارد که هر یک از آنها ویژگی های منحصر به فردی را به نمایش می گذارند. دانه عربیکا نیز همین طور است.
انواع Robusta گاهی اوقات ایمنی بیشتری نسبت به بیماری و افزایش ظرفیت تولید در مقایسه با Arabica نشان می دهند.
روبوستا در ارتفاعات پایین که به خوبی رشد می کند در مناطقی رشد می کند که عربیکا توسط قارچ ها و سایر بیماری ها و آفات از بین خواهد رفت.
روبوستا گیاهی استوستر است، تقریباً دو برابر عربیکا و در رطوبت بالاتر رشد خوبی می کند. بعد از گلدهی، رسیدن توت تقریباً یک سال طول می کشد.
روبوستا خود استریل است ، بنابراین ، برای تولید مثل گیاه ، گرده افشانی متقاطع توسط باد ، زنبورها و سایر حشرات ضروری است.
